Τό ζωτικότερο μέρος κάθε κοινωνίας είναι αναμφισβήτητα η νεολαία. Όλοι εκείνοι πού έχουν λίγα χρόνια ώς παρελθόν, έχουν όμως δικό τους τό μέλλον, τους ανήκει! Ή νέα γενιά λαμβάνει τη σκυτάλη από τους μεγαλύτερους και καλείται να «τρέξει» για νά προλάβει την ίδια τή ζωή. Έχει πολύ κόπο ο αγώνας, οι συνθήκες δεν είναι καί οι πλέον κατάλληλες. Τα εμπόδια αρκετά στην διαδρομή, ποικίλων προελεύσεων. Με τα νιάτα μας μοιραζόμαστε μεν το σήμερα, σ' εκείνα όμως ανήκει το αύριο. Πρέπει όμως οι μεγαλύτεροι να αναλογισθούν τι ζωή τους χαρίζουμε. Μάλλον κάποιοι πρέπει να λυπηθούν ή νά ντροπιασθούν. Τά όσα καταγράφει ή βιωτή μας σήμερα δέν είναι και εγγύηση για την δωροφορία.


Δημιουργήσαμε κρίση, πρώτα ηθική και μετά πνευματική. Απαιτήσαμε να μορφωθούν και να λάβουν πανεπιστημιακούς τίτλους, άλλα δεν τους είπαμε ότι τους περιμένει ανεργία ή ξενιτιά. Χαρίσαμε τροφή καλή και ρούχα επώνυμα, τα γδύσαμε από αξίες και ιδανικά. Σπεύσαμε να τ' απογοητεύσουμε με σκάνδαλα μικρά ή μεγάλα. Άποϊεροποιή-σαμε στην συνείδηση τους θεσμούς καί πρόσωπα.  Παράλληλα βρέθηκαν οι επιτήδειοι και άνοιξαν άλλη πόρτα, εύκολα προσβάσιμη, πού οδηγεί όμως στον σκοτεινό θάλαμο των ναρκωτικών. Ή αβεβαιότητα βρίσκει ως διέξοδο τα ψυχοφάρμακα, λίγο πριν την απογοήτευση και την απελπισία.


Υποθάλψαμε ταυτόχρονα συμπεριφορές πού λοιδορούν την τιμιότητα και ευνοούν την παραβατικότητα, πού επαινούν την αναρχία και αποστρέφονται την νομιμότητα, πού οδηγούν στην αμαρτία και χλευάζουν την αγιότητα. Όλα συνιστούν την κατάντια του 21ου αιώνα. Μας κατάλαβαν και μας γύρισαν την πλάτη, αποστάτησαν από την ψευδοευδαιμονία πού τους υποσχόμασταν και έκαναν την επανάσταση τους. Αξίζουν συγχαρητήρια. Ως εκκλησιαστική κοινότητα καμαρώνουμε που οι νεολαίοι μας, παρά τις προκλήσεις περνούν νικηφόροι από τις συμπληγάδες του ωχαδερφισμού και της ανταρσίας, της φυγής και της παραίτησης. Δεν εμπιστεύονται τους μεγαλύτερους γιατί πικράθηκαν απ' αυτούς. Όπου και όποιοι είναι εκείνοι. Μόνοι τους δίνουν πλέον την μάχη της επιβίωσης, τής επιτυχίας, τής εργασίας.


Υπάρχουν οι νέες και οι νέοι πού την μίζερη καθημερινότητα και τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό, τα αντικατέστησαν με την συλλογικότητα, κάτω από την προστασία τής Εκκλησίας.  Οι ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΕΝΟΡΪΑΚΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦ1ΕΣ, με τις ποικίλες δραστηριότητες τους (από αθλήματα έως μαθήματα, από γιορτές έως εκδρομές, από συνύπαρξη μέχρι δημιουργία), προσπαθούν να αναπτερώσουν το ηθικό και να δώσουν στα νιάτα όραμα για το μέλλον. Ή ευγνωμοσύνη μας στις κατηχήτριες και τους κατηχητές -επίσης νέοι άνθρωποι- είναι πηγαία και εγκάρδια. Ή αποστολομίμητη εργασία τους είναι κατάθεση καρδιάς, άρα και ανεκτίμητη. Φέρνει άνεμο αισιοδοξίας.

 Οι μεγαλύτεροι ας δώσουν το παράδειγμα και οι νεότεροι θα το αντιληφθούν, θα το αξιοποιήσουν, θα το χαρούν. Ας φωτισθούν όλοι για μια ζωή ποιοτικότερη μέσα στην Εκκλησία και διά τής ενορίας.  Ό Θεός και οι πολιούχοι μας, Άγιοι Ανάργυροι, να χαρίζουν σ' όλους υγεία κραταιή για να βοηθούν ώστε οι στόχοι γίνουν πραγματικότητα. Να βρεθεί ό δρόμος ό σωστός, για μικρούς και μεγάλους.  Ή ελπίδα για καλύτερες ήμερες υπάρχει...